Ο Κόσμος των παράξενων φαινομένων, που παρουσιάζονται σε κατοικίες ή ανθρώπους μετά την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, έχει να μας διηγηθεί πολλές και παράδοξες ιστορίες για τις οποίες δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση. Ανάλογη είναι και η ιστορία ενός κοριτσιού που βίωσε περίεργες και μη αναμενόμενες εμπειρίες μετά την αναχώρηση του πατέρα της από τον τρισδιάστατο κόσμο μας. ΠΑΤΕΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ; Ένα κορίτσι, του οποίου ο πατέρας πέθανε πριν κάποια χρόνια, διαβεβαιώνει ότι δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα στο σπίτι της. Σύμφωνα με διηγήσεις της μία μέρα που βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι των γονέων της ένιωσε ότι κάποιος την χάιδευε στο πρόσωπο. Κάθε φορά που βρισκόταν μόνη, ακουγόντουσαν θόρυβοι σε όλο το σπίτι. Κανένας δεν την πίστευε αλλά, όταν μία μέρα που η μικρή ξαδέρφη της έμεινε μαζί της, και αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι γιατί η μικρούλα φοβήθηκε από τους παράξενου θορύβους, άρχισαν να την πιστεύουν. Η τηλεόραση του δωματίο
Ο Κόσμος της Αθήνας, της Αττικής του χθες ζωντανεύει σε μία φωτογραφία της εποχής των αρχών του 20ου αιώνα, του έτους 1904, όπου απεικονίζεται η οδός Κυδαθηναίων στην Πλάκα. Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε, μαζί με άλλες, στο Ημερολόγιον Σκόκου,του έτους 1906. Ο δημιουργός συνοδεύει την φωτογραφία με την παρακάτω περιγραφή: Η ιστορική συνοικία της Πλάκας με τραβά περισσότερο. Κάθε βήμα που έκανα ήθελα να σταματήσω να πάρω κάτι. Κάθε γωνιά σοκακιού, μ’ ένα μανάβικο ή καφενείο και στο βάθος ένα κομμάτι Ακρόπολη ή Υμηττό, ήταν μια ζουγραφιά με δύναμη κ’ έκφραση που βρίσκει κανείς, μόνο στα Ιταλικά σκίτσα, όπου βέβαια και η φαντασία δουλεύει κάμποσο. Η οδός Κυδαθηναίων νομίζω πως είναι ο καλλίτερος δρόμος. Αρχίζοντας από τον Άγιο Σωτήρα, αλλά προπάντων από τον Αστυνομικό σταθμό, είναι θησαυρός μονάχος. Η φωτογραφία είναι μία από τις πολλέςπου πήρα σ΄ αυτόν τον δρόμο. Δεν είναι βέβαια τέλεια, δείχνει όμως καλά τι μπορεί να κατορθώση κανείς με λιγάκι υπομονή. Πρέπει να πω πως στην αρχή βρ